In 2019 voltooide Laura van Erp haar studie fotografie aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht. Op basis van het fotoboek dat ze als afstudeerwerk maakte, werd ze geselecteerd voor het Kunstparticipatieproject van het K.F. Hein Fonds. ‘Het was heel fijn om snel na mijn afstuderen een grote opdracht te hebben. Dat gaf veel houvast en behoedde mij voor een zwart gat na de academie. Bovendien daagde het project me uit anders naar mijzelf als maker te kijken.’

 

Het Kunstparticipatieproject is een initiatief van het K.F. Hein Fonds. Jaarlijks selecteert de kunstcommissie een eindexamenkandidaat van de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht om een kunstwerk te maken voor een maatschappelijke instelling in de provincie Utrecht. Doel is om een jonge kunstenaar een eerste professionele opdracht te geven en om de gebruikers van de maatschappelijke instelling te betrekken bij een kunstproject.

Laura van Erp werd gekoppeld aan De Hoogstraat Revalidatie in Utrecht. Hier krijgen kinderen, jongeren en volwassenen hulp bij de gevolgen van een aandoening, ongeval of ziekte, zodat zij weer optimaal mee kunnen doen in de maatschappij. Van Erp liep mee op verschillende afdelingen en kwam zo met diverse bewoners in contact. Door hun revalidatieproces te observeren werd Van Erp zich bewust van haar eigen goede gezondheid, vertelt ze. ‘Handelingen die ik iedere dag uitvoer zonder erbij na te denken moeten de mensen daar helemaal opnieuw leren. Regelmatig rook het heerlijk naar appeltaart in de gang, omdat de cliënten weer leerden werken met alledaagse voorwerpen’.

Van Erp raakte al snel geïnteresseerd in handentherapie en het revalidatieproces daarvan, vertelt ze. ‘Ik vind handen mooie lichaamsdelen om vast te leggen, maar ze dragen daarnaast een bijzondere symboliek in begrippen als een handje helpen en de hand reiken.’ Haar oorspronkelijke plan om bewoners van De Hoogstraat te fotograferen moest ze aanpassen: de werkperiode op locatie werd onverwacht onderbroken door de uitbraak van het coronavirus. ‘Toch was ik juist door het virus nog dankbaarder voor deze opdracht’, zegt Van Erp. ‘Het gaf me houvast in een wereld die eng en onzeker was geworden.’

Uiteindelijk maakte ze drie verschillende werken voor De Hoogstraat, met beweging en tijd als centrale thema’s. Ze fotografeerde lichaamsdelen in beweging en experimenteerde met het opknippen van haar foto’s. ‘Het voelde gek om zo met mijn eigen foto’s aan de haal te gaan, maar ik wilde mezelf echt uitdagen’, zegt Van Erp. Haar experiment resulteerde onder meer in een groot vlechtwerk van foto’s dat speelt met noties van compleet en incompleet. ‘In het revalidatiecentrum werken mensen ernaar toe de meest complete vorm van zichzelf te worden. Mijn werk verwijst naar dat proces: het is een opengeknipt beeld dat weer volledig is gemaakt, maar het blijft zichtbaar gevlochten.’

 

Voor een ander werk werd Van Erp geïnspireerd door de prikborden in De Hoogstraat, waarop ze veel kleurvlakken zag. ‘Het was voor mij de eerste keer dat ik abstracter en met collagetechnieken en kleurvlakken werkte, vertelt Van Erp. Die verandering betekende voor mij een verandering in de manier waarop ik naar mijzelf als maker kijk: van fotograaf naar beeldend kunstenaar.’

Inmiddels woont Laura van Erp niet meer in Utrecht, maar in Londen. Toch blijft ze ook daar lokaal verbonden. Ze wil een boek maken over de buurt waar ze woont en werkt aan een aanvraag bij een Brits fonds waarmee ze hoopt financiële ondersteuning te krijgen voor haar project. ‘De ervaring met het Kunstparticipatieproject heeft me naast inhoudelijke ontwikkeling ook veel praktische vaardigheden opgeleverd’, zegt Van Erp. ‘Het werken met een opdrachtgever, het maken van een begroting en conceptplan en dat vervolgens presenteren. Dat zijn erg waardevolle ervaringen’.

Laura van Erp voerde in 2020 het Kunstparticipatieproject uit. Dit interview is geschreven door Merle Smeets in 2021.