Vier vragen aan Marleen over deze periode.

Waar werkte je aan tijdens je periode in het Tuinatelier?

Tijdens mijn periode in het Tuinatelier observeerde ik hoe het licht door de bladeren viel en probeerde ik dat spel van licht en blad te vangen in beeld – het Japanse komorebi. In augustus richtte ik me op het experimenteren met zelfgemaakte plantaardige inkten op papier en linnen. De tuin nodigde me uit om te mediteren in stilte. De maand september bracht me een periode van tekenen in stilte, aandachtig de bladvormen volgend. In oktober maakte ik Plant Print drawings: afdrukken van gevallen bladeren die ik verder bewerkte met potlood en inkt. Zo ontstond een poëtische dialoog tussen natuur en tekening.

Is het anders dan je gewend bent?

Ja, zeker. In het Tuinatelier kon ik me volledig concentreren op het tekenen en het maken van prints – en daarna weer tekenen. Ik ben gewend om in een verzamelpand te werken, waar altijd beweging is. Hier was het anders: alleen in het atelier, met stilte en focus. Dat bracht me dichter bij mijn onderwerp.

Hoe beviel het werken op deze plek?

Heerlijk! De stilte, het licht, de afzondering en toch midden in de stad. Onder de boom op het bankje tekenen, het licht door de bladeren zien dansen… De lichtval in de ruimte was gewoon hemels.  
 
Ik heb een fijne, inspirerende tijd gehad in het Tuinatelier en ben op een mooi nieuw spoor terechtgekomen in mijn tekenkunst.  

Voor iedereen die benieuwd is: waar kunnen mensen je werk zien?