Het is een beetje fris, maar ze staan er toch maar. Tien ouderen uit de kern van Cabauw, die graag demonstreren hoe de beweegtuin – deze zomer aangelegd – functioneert. Een voor een beklimmen ze de fitnessapparaten op het veld. ‘Let wel op je rug, hoor’, zegt een van de dames. En een ander: ‘Ja, je moet wel je koppie erbij houden.’

Verscholen in de groene polders van Lopik ligt het kleine plaatsje Cabauw. ‘Hoe charmant ook, het is niet vanzelfsprekend dat mensen hier graag wonen, of dat jongeren er willen blijven’, vertelt Dick Nederend. Als bestuurslid van de Stichting Cabauw “Samen Sterk” – en nog tal van andere verenigingen – werkt hij aan projecten om het welzijn en de aantrekkingskracht van het dorp te vergroten. ‘Deze mooie beweegtuin is slechts een klein deel van ons project. De herinrichting van de kern van Cabauw gaat gepaard met zestien nieuwe woningen, een veelzijdige speeltuin en een trapveldje met voetbalkooi.’

Trainen met koffie

Een vrouw loopt langs met foldertjes. Ze biedt een lesprogramma aan voor de ouderen, waarbij ze onder begeleiding kunnen sporten. ‘Het is heel belangrijk dat u de apparaten goed gebruikt, en samen sporten is natuurlijk veel leuker dan alleen’, legt ze uit. ‘We sluiten af met een lekker kopje koffie, dat hoort er natuurlijk wel bij.’ De foldertjes gaan van hand tot hand. ‘Begint het zó vroeg al?’ merkt iemand op. ‘Vijf voor negen, da’s wel een héél actief tijdstip!’ Er wordt lekker gelachen in en om de beweegtuin. Een goed teken.

Bouwen met nul euro

Hoe weet een lokale stichting zestien huizen te bouwen, en zelfs met al dit soort mooie faciliteiten eromheen? Dick Nederend legt de aanpak van de stichting uit. ‘We zijn klein, en we hebben geen geld. Dit project hebben we dan ook gerealiseerd met exact nul euro. Het begon met een oud schoolgebouwtje dat hier stond te verpieteren. Op die plek wilden wij graag weer woningen hebben: leven in de brouwerij.’ De gemeente zag de plannen zitten en stelde de grond, evenals het kerkbestuur, voor een acceptabele prijs aan de stichting beschikbaar. Daarna benaderden ze geen projectontwikkelaar, maar een lokaal bouwbedrijf. ‘We boden hem een simpele deal: je mag een goede boterham verdienen voor je werk, maar een deel van de opbrengsten uit de verkoop vloeit terug naar Cabauw.'

Spekken en sponsoren

De aannemer bouwde de zestien woningen dus op eigen kosten. Met een deel van de opbrengst spekte hij ook de kas van de stichting, die zo de rest van haar plannen weer kon realiseren. Met extra hulp van een flink aantal sponsoren. Van de Rabobank tot de ANWB – ‘er ligt verderop in de speeltuin ook een verkeerspleintje’ – en met financiële hulp van het K.F. Hein Fonds is de beweegtuin er gekomen. Een ding is zeker: daar gaan veel mensen heel erg van genieten.

Bouwen voor dromen

‘Dit is niet ons eerste project’, vult Dick nog aan. ‘En ook niet ons grootste. Eerder bouwden we 29 woningen aan de rand van Cabauw. En met de opbrengst van 1,2 miljoen konden we voor onze jongeren het clubhuis en evenemententerrein van hun dromen bouwen. Letterlijk. We vroegen ze om zelf hun ideale clubhuis te bedenken. Dat deden ze, en we hebben het gerealiseerd.’

Een droomplek voor alle jongeren, aantrekkelijke nieuwe woningen voor gezinnen, mooie faciliteiten voor het hele dorp – Cabauw heeft het goed voor elkaar. Mede dankzij deze stichting en de inzet van de bewoners zelf. Het geheime ingrediënt volgens Dick: ‘Zelf het initiatief nemen. Dat zit ons Cabauwers in het bloed.’