Sinds 1 augustus werkt Janneke Kornet in het Tuinatelier van het K.F. Hein Fonds aan de Maliesingel. Janneke is beeldend kunstenaar en onderzoekt vanuit het atelier de relatie tussen mensen en planten. Drie vragen aan Janneke:

Waar werk je aan tijdens je periode in het tuinatelier?
De cyclus van het leven: zaaien, groeien, oogsten en weer opnieuw zaaien, keert in veel culturen, religies, mythologieën, verhalen, zaai- en oogstrituelen terug. Dit is logisch aangezien onze voedselproductie, en daarmee ons bestaan, verbonden is met de vruchtbaarheid van het land. Planten zijn één van onze meest belangrijke voedselbronnen, dat is altijd zo geweest en wordt steeds belangrijker vanwege de natuur- en klimaatproblematiek. Wij zijn afhankelijk van deze bron en zijn van oudsher verbonden met diverse gewassen.

In het K.F. Hein Tuinatelier vervolg ik mijn onderzoek naar de historische en mythologische relatie tussen mensen en planten. Ik bestudeer verhalen en rituelen uit religies en mythologieën waarin bomen, planten en gewassen een belangrijke rol spelen. De bomen en planten in de tuin van het K.F. Hein atelier waren het uitgangspunt voor mijn onderzoek, inmiddels heb ik er ook andere planten bij betrokken.

Als tegenhanger van de huidige voedselproductie, laat ik zien hoe men vroeger (in Christelijke en heidense tijden) het groeien van gewassen afdwong. Hoe zorgde men voor de vruchtbaarheid van het land, waardoor de oogst overvloedig werd? Ik bestudeer historische zaai- en oogstrituelen, offergebruiken, magische handelingen en vruchtbaarheidsgodinnen. 

Naast het zoeken en bestuderen van verhalen experimenteer ik met het maken van materiaal. Ik doe testen met het maken van papier en inkt van plantaardige materialen uit de tuin. Welke bladeren bevatten genoeg vezels zodat er papier van te maken is? En welke kleuren komen er vrij bij het koken van bepaalde bladeren en bessen? De eerste (aan elkaar blijvende) stukjes papier heb ik gemaakt van de eeuwig groen blijvende klimop. 

Daarnaast ben ik bezig met vilten, een techniek die ik nog nooit eerder gebruikt had. Hierbij heb ik testen gedaan met vilten van wol met zelfgemaakte klimop zeep en olijfzeep. Ook experimenteer ik met het verven van de wol met onder andere vlierbessen. 

Hoe bevalt het werken op deze plek? Is het anders dan je gewend bent?
De tuin en het tuinatelier is een heerlijke plek om te werken. De idyllische tuin is prachtig om in te zijn en te verweven met mijn werk. Het is altijd goed om een periode in een andere omgeving te werken dan mijn eigen atelier. Dit brengt een nieuwe focus en tijdsspanne met zich mee en brengt mijn onderzoek in een stroomversnelling. 

Het heerlijke aan deze 3 maanden ontwikkeltijd is dat ik aan het einde geen ‘af’ kunstwerk hoef op te leveren. Dit geeft mij de tijd en ruimte om alles wat ik onderweg tegen kom mee te nemen in het proces. Het onderzoek staat voorop. Wanneer ik toewerk naar een tentoonstelling gaat dat anders, dan is er vaak geen tijd om op alle interessante voorbijkomende informatie dieper in te gaan. 

Ik gebruik de residency in het tuinatelier ook als vrijbrief om diverse mensen (uit de kunstsector) op atelierbezoek te laten komen en zodoende nieuw netwerk aan te boren en bestaand netwerk te verdiepen. In deze prachtige omgeving nodig ik graag iedereen uit aan wie ik mijn werk wil laten zien.

Voor iedereen die benieuwd is: waar kunnen mensen je werk zien?
Documentatie van mijn werk is te zien op mijn website: www.jannekekornet.com. Daar is ook te vinden waar en wanneer ik mijn werk exposeer. Wanneer er geen exposities zijn, zijn mensen welkom een bezoek te brengen aan mijn eigen atelier in de Havenloods. 

De hele maand oktober is mijn project The Garbage Shop te zien in het Stadskantoor naast Utrecht Centraal. Dit project realiseerde ik tijdens een artist in residence in 2019 in de Metaalkathedraal. The Garbage Shop toont een verzameling producten die gemaakt zijn van afval, verzameld na afloop van de Utrecht Canal Pride. Het werk speelt in op ons weggooigedrag en de hoeveelheid vervuiling die daardoor ontstaat.

Dit project wordt mede mogelijk gemaakt door de Ontwikkelsubsidie van de Gemeente Utrecht.

Fotografie: Juri Hiensch