Van 1 mei tot 1 augustus werkt beeldhouwer/ontwerper Jolanda Drukker Murray in het tuinatelier en onderzoekt tijdens deze periode tot welke temperatuur klei in combinatie met textiel gestookt kan worden zonder te verbranden. Vier vragen aan Jolanda:

Waar werk je aan tijdens je periode in het tuinatelier?

Vanuit mijn achtergrond als beeldhouwer zoek ik steeds het ontmoetingspunt van borduurwerk en beeldhouwwerk. Ik heb de technische en materiaalkennis van zowel klei als textiel onder de knie en wilde graag experimenteren met de combinatie en integratie van deze materialen. Dat doe ik nu in het tuinatelier. De belangrijkste vraag die ik mezelf daarbij stel is: tot welke temperatuur kan ik klei, gecombineerd met textiel stoken, zonder dat het textiel verbrandt maar de klei wel hard wordt. Tijdens mijn onderzoek naar materialen kwam ik zelfdrogende klei tegen en ben hier over heel enthousiast geworden. Zeker voor het maken van schetsen in klei zou je deze klei goed kunnen gebruiken omdat het niet in een keramiekoven tot 950-1040’C gestookt hoeft te worden. Het zou een duurzaam alternatief kunnen zijn met als nadeel dat zelfdrogende klei een pvc-component heeft. De experimenten voor de combinatie en integratie van klei en textiel lopen nog. Met zelfdrogende klei is er geen enkel probleem. De resultaten van de ovenstook wacht ik met spanning af! Daarnaast heb ik onderzoek gedaan naar het oplossen van een ongestookt beeld. Dat heb ik in een aquarium met water gezet en elke dag een foto en video gemaakt om te kijken hoelang het duurt voordat het beeld weer klei geworden is. De uitkomst is aan het eind van mijn werkperiode hier te zien. Mijn tijd in het tuinatelier gaf me ook de mogelijkheid om een rouwsieraad te maken voor een wedstrijd, uitgeschreven door Het Katwijk’s Museum. Het werk is door de 1e ronde en wordt binnenkort ‘live’ door de jury beoordeeld!

Is het anders dan je gewend bent?

Na 17 jaar op de Vlampijpateliers heb ik nu een atelier op de Arkansasdreef tussen de autodealers. Daar dacht ik deze nieuwe experimentele weg in te kunnen slaan, maar ik merkte dat die plek meer een uitdragerij van inspiratie uit mijn bestaande werk is dan een plek waar ik nieuw werk kan ontwikkelen. Ik ‘verdrink’ daar in het verleden. Doordat het tuinatelier een soort blank canvas is, waar het moet gebeuren in de 3 maanden die ik hier mag werken, heb ik letterlijk en figuurlijk ruimte om te experimenteren. Mijn creativiteit komt los van oude patronen en er komt een enorme energie vrij.

Hoe bevalt het werken op deze plek?

In één woord fantastisch! Het licht, de ruimte en natuurlijk ook de mensen van het K.F. Hein Fonds, het is zo fijn om hier vrij te kunnen experimenteren en mezelf uit te dagen in deze rustige omgeving. Ik besef nu ook dat ik straks, in mijn eigen atelier, mezelf de ruimte moet gunnen om te blijven experimenteren, mezelf steeds opnieuw uit te dagen en te blijven ontwikkelen.

Het werk van Jolanda is te zien in haar atelier op de Arkansasdreef 20 (1d) waar iedereen welkom is, en op haar website www.jolandadrukker.nl.
Daarnaast is haar werk te zien bij Galerie Sille in Oudewater. Jolanda is te volgen op Instagram en Facebook