Sinds 1 februari werkt Joyce Overheul in het Tuinatelier van het K.F. Hein Fonds aan de Maliesingel. Joyce werkt aan een serie werken in textiel over giftige en fragiele mannelijkheid. Drie vragen aan Joyce.

Waar werk je aan tijdens je periode in het tuinatelier? 
Momenteel ben ik bezig om nieuwe werken te maken rondom giftige en fragiele mannelijkheid. Ik maak teksten van textiel op de muur en kleine wandkleden. 
De teksten zijn titels van YouTube video’s vanuit de manosphere- en incelbeweging, dat zijn grote groepen op internet van veelal jonge mannen die in het feminisme een bedreiging zien voor de maatschappij. Deze groepen zijn vergeven van de vrouwenhaat. De manosphere wordt ook veel geassocieerd met cyberpesten en in de Verenigde Staten zelfs met mass shootings. Veel jonge mannen zijn tegelijkertijd gefrustreerd dat het ze niet lukt om een seksuele relatie aan te gaan met een vrouw, iets waarvan ze vinden dat ze daar recht op hebben. Dit uit zich in nog meer vrouwenhaat. Ook uit zich dat in een bonte verzameling aan YouTube video’s waarin de mannen elkaar vertellen hoe je het beste een vrouw in bed kan krijgen, of hoe je haar kan laten weten “wat haar plaats is”. Deze titels haal ik uit hun context van het internet door ze onschuldig te maken, in rode en paarse fluwelen stof. Buiten de context van de clickbait video’s van het internet valt hun absurde inhoud des te harder op. 
De wandkleden worden taferelen van mannen op voetstukken. Beelden van achter de schermen van filmstudio’s waarbij van nature kleinere acteurs op kratjes gaan staan zodat ze in een scene boven hun vrouwelijke tegenspelers uit torenen. Wat maakt het dat ze het belangrijk vinden om langer te zijn dan vrouwen? En wat doet dat met onze beeldvorming? In hoeverre heeft het beeld in films dat we alleen maar lange mannen zien ermee te maken dat veel vrouwen een langere mannelijke partner zoeken, of soms geen hakken willen dragen als hun man klein van stuk is? En in hoeverre houden die twee situaties elkaar in stand? Dat wil ik onderzoeken via mijn werk. 
  
Hoe bevalt het werken op deze plek? Is het anders dan je gewend bent? 
Het werken in het Tuinatelier bevalt me goed. Het is anders dan ik gewend ben, mijn atelier bevindt zich in een ruig industrieterrein in Zuilen en het contrast met de Maliesingel kan zo’n beetje niet groter zijn. De omgeving is erg rustig en groen, ondanks dat het heel centraal gelegen is in de stad. Ook de tuin is prachtig, je ziet alles langzaam weer opkomen na de winter. 

  
Voor iedereen die benieuwd is: waar kunnen mensen je werk zien? 
Kom vooral langs op afspraak bij het Tuinatelier als je nieuwsgierig bent! Ik ben er bijna elke werkdag te vinden. Verder zal mijn werk binnenkort bij de expositie ‘Van wie is de wereld?’ te zien zijn bij Museum de Fundatie zodra de musea weer open mogen, en in augustus tijdens This Art Fair in Amsterdam. Er zitten nog wat andere, zeer toffe exposities in de pijpleiding, dus hou vooral mijn website (www.j-o-y-c-e.com) of instagram (www.instagram.com/joyceoverheul) in de gaten voor de laatste updates. Via de site of Instagram kan je ook contact met me opnemen om langs te komen bij het Tuinatelier. 

Joyce was begin april ook te gast in de Utrecht UITcast. Die is online terug te luisteren: https://www.uitagendautrecht.nl/utrecht-uitcast-joyce-overheul/

Fotografie: Juri Hiensch